Dështimi lëndon kohën
Më dështimi pas dështimi po lëndoni kohën.
Jemi lodhur nga zhurmat shurdhuese.
Mos shkrijni shpresa të humbura,
në shpirtin tonë
Fushata e zgjedhjet kaluan.
Politikën se filluat për së mbari.
Të rëndë na keni bërë jetën,
Në këtë pranverë po na ngrin acari.
Ne këndojmë këngën e lirisë,
Më dëshirë që vendi të bëhët mal,
si zemra e rinisë.
Pushteti ju verbon,
por shteti vlen më shumë. Ju të kënaqur më pushtet,
e ne më zemër të thyar për shtetin.
Mos sfidoni shtetin,
së bësimi në votën e lirë,
e humb kuptimin.
Asnjëhere koha nuk është kthyar pas.
Vendi në kuvend,
po përplaset qetësishtë.
Pushtetin e doni,
por përgjegjësit s’po i pranoni.
Çdo seancë një teatër më radhë dështimi.
Vendi s’pret e pret,
e ju për një grusht vota, popullin e vendin për se gjalli doni më tretë.
Ne s’mërzitëm për Ty,
por për shpresën tonë të lidhur nyjë.
Bësimi i jonë në politikë është venitur,
nga politikaj axhami
Hallet e politkajve
Ju këni një hall,
nga koha 9225 që ka ikur.
Ne kemi shumë më shumë,
për gabimin tonë.
Maska bjën, por loja e s‘ndryshon.
Nga dështimet,
për premtimet askush s‘bisedon.
Merrni përgjegjësit, mos u bëni gazi i botës.
Pse gjerat e lehta po i komplikoni.
Takohuni e bisedoni,
gjërat mos i veshtërsoni
se dikurë s’keni mundësi ti kjartësoni.
Në demokraci numërat i caktojnë përgjegjësit
dhe rregullat e lojës.
I ke numërat,
zgjedhni problemet në kuvend.
Si ke numërat,
hape derën e bëri numërat ore burrë.
Burrëria është trimëri,
më një të rame dy të vrame,
mirë për ty e mirë për ne.
Shumica bashkon.
Kur politika çalon, vendi stagnon.
Poulli varfërohet e mbetet si pika në lis.
Ai migron në vend të huaj për jetë më të mirë.
Thirrjet nga larg për bashkpunim,
sa për sy e faqe.
Është zë i shterrur,
Populli dhimbjën e ndijën shumë.
Dështimet që po përseritën në kuvendin,
kanë humbur kuptimin.
Arsyetimi i juaj se nuk keni faji,
s’po bind askënd.
Ne jemi dëshpruar,
jo më ju por më votën tonë.
Narracioni unë s’kam faj ata kanë faj,
është refrën i vjetër.
Bashkohuni të gjithë,
për një zgjidhje tjetër.
Mos lejoni për inate,
vendi të humb kuptimin,
Nuk jemi ne ata që juve, jau shërojmë dëshprimin.
Pa përgjegjësia e juaj për vendin,
më dështime serike,
po e lodhë shpresën tonë,
deri në pafundësi.
Nga heshtje,premtimet boshe,
po pelcasin si balonat në gjithësi.
Bota po qëndron e zgjuar
Nga frika e zotrave njerëz, Bota po qëndron zgjuar.
Konklava kreu punën,
Në Vatikan tymi u kthjellu,
Papsti Leo u zgjodh.
Nga mjegulla,
në Kuvend,s’po duket qielli.
Ju komod,në ëndrrën e zhgënjimit.
Zgjedhjet mbaruan,
Ju të knaqur më pushtet.
Ne duke pritur zhvillimin
e premtuar.
Jemi të zhgenjyarë më dështimeve.
Fajsimi tregon pa përgjegjësi.
Faji mbeti jetim, atëher fajtorë jemi të gjithë
Dështimet në kuvend, shteti heshtë
Jemi në hall, kush na ndihmon?
Presidentja ose Gjykata kushtetuese.
Shteti i jonë hyjnorë më rrënjë në gurė,
Mbahet më himn e flamur.
Lutja e jonë e fundit si e para.
Merrni punët e punoni.
Nga mjegulla s‘po dimë kur lindi dielli.
Ne duke e shiquar njeri tjetërin drejt në sy,
jemi më fetyrë drejt qiellit.
Durimi e siqeriteti,
përherë na kanë mbajtur në jetë.
Çdo here sebashku si një grusht,
Bajlozat i kemi tretë.
Jemi lodhur nga përseritja e përpjekjve,
e ju duke treguar se nuk keni faj.
Maskat po bien por loja vazhdon.
Faji mbetet jetim, ate se merr askush.
Atëhere s’po e marr as unë.
Loja më numëra
Aty ku dërgjet fjala,
aty ajo duhet të merr shërim.
Përherë pas takimeve po tregohet dështimi.
Politikaj e marruar,
po ikun cullak sheshit.
Marrja së mbyt njeriun,
thot populli ynë i mënqur.
Ata s’ndijnë përgjegjësi
për dështime.
Ata s’po e ndijnë as dnesjën,
e popullit në varfëri.
Në foltore gjykojnë e fyejnë njeri tjetërin,
deri në paftyërsi.
Premtimet më heshtje janë mbulu.
Politikanet kur i takon, më heshtje reagojnë.
Në kuvend të kënaqur më dështime aty.
Shpresa e jonë për zhvillim është lidhur ny.
Kokën po e mbani lartë
Vetën e kanë bindur së s‘kanë përgjegjësi.
Po mëndoni se paguhën për më tregu,
së po pëngohën më punu.
Çka po ndodh ?
Kur isha njëher në Shesh duke pushu.
Një gazetarë më pyeti.
Si e komentoni punën e Kuvendit ?
Atje s’po ndodh asgje,
pa fillu puna, po mbaron.
S‘po mundën më u marrë vesh.
Ata kanë hallet e veta,
nuk i kanë hallet tona.
Mëndojnë së po punojnë, Ata s’po kuptojnë,
Politika s’është punë,
ajo është përgjegjësi.
Kur japin intervista,
na tregojnë se nuk kanë faj,
Se fajtor janë ata,
e ne duhet më besu.
Heshtja e gazetarve
Ndodh edhe kjo, gazetarët heshtën.
Mikrofonat i leshuan në podest.
S’don askënd më intervistu,
shakat e tyre populli s’don mi ndëgju.
Jemi lodhur nga at.
Kur gazetarët tentojnë politikanin më intervistu.
Ai më heshtje reagon,
sot si dje,
edhe nësër si sot.
Kur gazetari tutje tenton,
bodigadi mikrofonin ja dëmton,
e dorën ja lëndon.
Maji 2026
