Fëmijët kanë një qasje të mirë ndaj teksteve të shumëllojta me shumë fantazi dhe shumë fjalë të ëmbla. Fëmijët janë dyfish të marrë me mësimin kur ne kemi një ciltërsi të mirëmbajtur para tyre. Fëmijët janë të ciltër po ashtu dhe të vëmendshëm ndaj cdo detaji tonin ndaj tyre. Ata nuk përcudnojnë askënd dhe nuk marrin asnjë këshillë pa privatësinë e tyre. Fëmijët nuk e duan mësymjen dhe aspak ndërhyrjen e të tjerëve me këshillat e paqarta psikologjikisht për ta.
Fëmijët janë të begenisur psikologjikisht nga të gjithë por pa kërkesa të shumta mjedisore dhe pa cudi të tjera përvec lojës. Atyre i duhet një lojë e pamatë dhe dëshira të shumta mjedisore. Tekstet shkollore të tjera iu ngatërrohen aty të shumta përvec Abetares dhe shumyllojshmyri tekstet e Aritmetikës që e bëjnë ditën e tyre të nevojshme dhe të qëndrueshme psikollogjikisht. Fëmijët do të jenë të paqtë me veten dhe të këndshëm me mjedisin e tyre. Lojërat do të zbulohen më vrull dhe me qetësi mendore të mirë. Fëmijët do të kenë lojëra të qeta dhe do të rriten pa trembje mjedisore dhe psikologji të ulëta shëndetësore.
Fëmijët janë psikologjikisht të përgatitur për trembjen mjedisore si kafshët e paftuara dhe prindërit mondan. Më lër ta cilësoj një herë deri në dritën e Perëndisë që fëmijëve nuk i flitet rëndshëm as edhe një herë dhe as edhe një herë tjetër nuk duhet të biem pre e lojërave mjedisore si boll me lojërat pa i qetuara më parë me mjedisin e tyre. Fëmijët nuk duhet të preken me dorë apo në trup pa praninë e prindërve në një përleshje mjedisore. Fëmijët nuk duhet të përballen me mondanitet të tepërt në lëvizje dhe në dialog mjedisor. Fëmijët nuk duhet të përballen asnjëherë me mosbindje prindërore sepse e vetmja dëshirë e tyre është mosbindja reale ndaj vërshimit të tyre historik dhe kjo i krijon mosbindjen dialoguese ndaj ambjentit të klasave. Mosbindja e klasave bëhet vetëm për vërshim historik të prindërve që duan ta përkrahin trysninë e tyre psikologjike me mosbindjen prindërore civile. Kjo ka të bëjë me ngarkesë të rëndë emocionale prandaj prindërit e tyre duhet të konsultohen me psikologët dë herë në javë për ecurinë e tyre mjedisore. Fëmijët duhet të jenë të paprekshëm emocionalisht dhe psikologjikisht nga kategoritë e dhunës emocionale si dhuna mendore dhuna emocionale dhuna e kategorive të mjedisit hapësinor si Abetare e pakujdeshme dhe fletore të papërkrahura emocionalisht sic duhet dhe mjete didaktike që përkrahin përcudnime emocionale dhe psikologjike të pakëndshme si vizore të drejta.
Vizoret e drejta përkrahin dhunën mendore dhe pasiguri të mendjes së tyre, pasiguri tek nëna dhe babai dhe tezja sidhe mendime coroditëse të mbajtura jo mirë. Dhuna emocionale e kafshëve që krijon një mjedis me mblesëri kaq të sigurta mjedisore sa dhe vetë edukatori ka një vëmendje të pasigurt ndaj tyre. Dhuna e kafshëve është e sigurt sidomos e ketrave që sillen rëndom dhe me pasiguri vetjake sidhe me mbresa të tjera të papërshtatshme. Kafshët janë dhunuese të mentalitetit të tyre mjedisor dhe aspak të atyre që i paraprihen frikës së tyre ndaj të tjerëve. Kafshët lihen dhe nuk lihen. Kafshët janë të sëmura kudo përvecse me fëmijët. Kafshët janë të mira në azilet e mbrojtura nga njeriu që i përcudnon ato me pasiguri vetjake dhe tekat e tyre. Të tjerat janë dije dhe nuk janë për këtu. Fëmijëve kafshët i japin trishtim kur janë të pangopura me mjedisin dhe siguri kur janë të lira.
Pasiguria ambientale e kafshëve sjell manovra të gabuara në lojëra tek fëmijët. Kafshët mund të jenë prezent në ambjentet e teksteve shkollore por me nge dhe jo frikësim. Një dhe i qetë në ambjentet e teksteve shkollore Aty. Mësuesit e dinë se fëmija është i qetë dhe i sigurt me ta por jo këndshëm me tekstet e shkollës prandaj duhet një ndërveprim me fëmijët kafshët dhe sigurinë e dijes. Dija e mirë është aty e sigurta kudo e paraprira mungon ende. Këtu jemi ne me dëshirën e mbarë për dijen e mirë për ti qëndruar afër dhe larg edukimit të tyre të afërt me Perëndinë dhe të largët me frikën dhe pasigurinë mjedisorë të kacavjehrreve të kafshëve dhe sigurinë e të gëlltiturit të gjërave kot. Uny dua të flas edhe për këtë pra për efektin karamele tek fëmijët dhe ushqimin e zgjedhur kot si pabegenisje mjedisore e ushqimeve shkollore dhe me një qerasje të re ndaj virtytit të begenisjes mjedisore ty ushqimeve mjedisore qy duhet ti zgjedhin prindërit dhe jo tekstet shkollore të treta pa asnjë prespektivë programuese dhe paralajmëruese për të tjerë.
Programueset e tyre janë jo të mira dhe jo të shëndetshëm sepse ata nuk janë të domosdshëm aty përtej pritshmërive që kanë. Prindërit po, prindërit janë të shëndetshëm sa më ska në mendime, por jo të begenisur sepse janë tekste shkollore të pakta dhe të pakivetshme atë cfarë sjell prapë trishtim tek fëmijët aty sepse ata duan prindërit në cdo gjë. Prindërit janë të papërcudnuar askund dhe mund tu lihet në dorë zgjedhja e ushqimeve për fëmijët e tyre. Mëesuesit dinë për tekstet dijet hapësirat e tyre dhe jo pikënisjet e dëshirave të cilat i kanë në zemër dhe mendje prindërit e vetëm në jetën e tyre nëna dhe babai. Fëmijët e duan kujdesin e tyre në tavolinë pa shtojcat e mësuesve pabegenisje këto ndaj vakteve. Ushqimet duhet të jenë të zgjedhura sejcilin dhe jo pa gaz dhe begenisje të tjera mjedisore si një mësues po aty që shërben si kujdestar i tyre i sinqertë i hareshëm dhe pak i pasigurty me ta.
