E mërin e pati Mihane,
Na lindi 8- 'të - fëmijë
Katër vajza e katër djem
Vajza e parë vdiq
Nga një smundje e rëndë
Akoma pa lind unë.
Nuk ka n'botë
Më t'shënjtë se nëna
E tillë ishte nëna jonë Mihane
Që na rriti t'gjithëve t'shëndetshëm
N'kushte jetëse shumë t'rënda.
N'momentin kur unda nga jeta
U pikëlluamë shumë
Duke kujtuar jetën e saj
T'rendë kur nuk kishte
As lavtriqe
Dhe as rrymë
Më shumë jetinim
N'terr se sa në dritë.
Na rriti me shumë mundime
Më shumë pa gjumë
Se me gjym
Tani kur kujtoj
Vujtjet e saj
Dhe t'nënave tjera shqipétare
N'atë kohë
Loti nuk ndalët
Rrjedh si lum
Dhe malli për te
Vëtem sa vije e shtohet
Edhe më shumë.
