Ish-kryeministri i Serbisë, Vojislav Koshtunica, ka kohë që është tërhequr nga jeta politike e Serbisë, por këto ditë indirekt është rikthyer duke nënshkruar peticionin e Lëvizjes për Mbrojtjen e Kosovës, mesazhi kryesor i të cilit është “jo ultimatum”, pa kapitullim”. Bëhet fjalë për planin gjermano-francez për Kosovën, për të cilin presidenti serb Aleksandar Vuçiq sot flet në Kuvendin e Serbisë.
Koshtunica u vu nën kritika nga presidenti serb Aleksandar Vuçiq, i cili i kërkoi publikisht të shpjegonte pse liroi 1800 kosovarë nga burgu.
“Vetëm kur e lexoni shpjegimin e atij peticioni, dhe pyesni veten – çfarë liruat në vitin 2003 apo kur thatë, në vitin 2001, nuk ka rëndësi… Pse liruat 1800 vetë nga burgjet serbe, vëllezërit Mazreku? Pse i latë të shkojnë? Pse heshtni dhe i latë të na djegin kishat dhe manastiret në Kosovë dhe të na persekutojnë e vrasin popullin tonë në vitin 2004… Koshtunica iku në Rumani. Unë nuk ik askund, shkoj para popullit tim, shkoj para parlamentit… Shkojmë të dëgjojmë sharjet dhe poshtërsitë më të këqija të mundshme dhe nuk e kam problem. Unë do t’i përgjigjem secilit prej tyre”, ka thënë Vuçiq, duke folur për Vojsllav Koshtunicë.
Vojisllav Koshtunica doli në skenën politike pas ndryshimeve të 5 tetorit kur u bë president i Republikës Federale të Jugosllavisë. Pas vrasjes së kryeministrit Zoran Gjingjiq dhe zgjedhjeve të jashtëzakonshme parlamentare të mbajtura në dhjetor 2003, Koshtunica formoi Qeverinë e Serbisë dhe u bë president i saj.
Koshtunica drejtoi qeverinë për dy mandate dhe mandati i tij i dytë u shënua nga një aleancë me Partinë Demokratike (DS) dhe G17+, por koalicioni i tyre nuk zgjati shumë.
Mandati i tij i dytë u shënua me konflikte të vazhdueshme me partnerët e kolaudimit lidhur me anëtarësimin e Serbisë në Bashkimin Evropian, zgjidhjen e problemeve të Kosovës privatizimin e NIS dhe caktimin e zgjedhjeve presidenciale.
Pas fitores së ngushtë të kandidatit të DS-së Boris Tadiq në raundin e dytë të zgjedhjeve presidenciale të vitit 2008 dhe kundërshtimit të Koshtunicës për nënshkrimin e Marrëveshjes së Stabilizim-Asociimit me Bashkimin Evropian, marrëdhëniet në koalicion u ndërprenë.
Kriza u zgjidh përkohësisht duke shtyrë nënshkrimin e marrëveshjes për një muaj.
Ai dha dorëheqjen më 7 korrik 2008 dhe u tërhoq përfundimisht nga politika në vitin 2014, kur dha dorëheqjen nga posti i kryetarit të DSS për shkak të rezultateve të dobëta në zgjedhjet parlamentare.
