Nuk ka besë me serbët!

Opinione

Nuk ka besë me serbët!

Nga: Agron Shabani Më: 3 gusht 2022 Në ora: 12:57
Agron Shabani

Karl Manheim në veprën e tij me titull "Ideologjia dhe Utopia"(1929) parashtron pyetjen: A është e mundur dhe si është e mundur që politologjia ose shkencat politike të kenë strukturën ose substancën e njohur primare ose ambivalente dhe të mbështetën ose bazohën në ndërkohë në substratin ose substituin determinant dhe paradigmatik të antagonizmave, divergjencave, kontroversave ose diskrepancave të shumëta?!

Kjo për faktin e njohur i cili sipas Maks Veberit (Max Weber) dhe Artur Shopenhajerit (Arthur Schoppenhauer): Botën e sundojnë demonët ose "dishepujt" e ndryshëm të "mbretërisë" së të keqës"!

Ndaj, të gjithe ata që futën në lojërat ose ujërat e turbullta të sundimit, pushtetit, karierës, pasurisë së pandershme ose korupsionit, bëjnë pakte ose traktate të ndryshme me demonët, blasfemistët ose forcat e ndryshme diabolike.

Trazirat e fundit në Veriun e Kosovës ose Mitrovicës edhe njëherë e konfirmuan ose bën të qartë faktin e njohur se çdo investim, çdo tentativë, çdo tendencë, çdo formulë ose çdo ide, teori dhe praktikë e mundshme politike, diplomatike, shkencore ose humaniste për të gjetur (zbuluar), si dhe për të lidhur paqë, pajtim ose marrëveshje finale ose përfundimtare me serbët dhe Serbinë, është e deshtuar në esencë (substancë), në fetus ose embrion.

Të ngjanë në iluzion ose utopi....Në një ëndër të gjatë sizifiane ose edipiane ku "njerëzit e duan njërit tjetrin, ose janë të lumtur dhe barabartë me njëri tjetrin, vetëm përtej asaj anës tjetër të jetës së përkthyer në vdekje ose urrejtje vdekjeprurëse!"

Nuk ka besë (besim), nuk ka paqe dhe pajtim me serbët! Jo çfare

Nëse nuk i keni të koka ose të fyti, serbët e pabesë, tinëzak, të paftyrë, të pashpirtë dhe tepër perfid, atëherë i keni tek këmbët, tek gjunjët, ose duke ua çelur (hapur) varrin në prapavi ose pas shpindës.

Se këndejmi, është shumë e vërtetë se e ashtuquajtura pakoja ose "kushtetuta e Ahtisarit" së bashku me "popullin e ri kosovar" në formën ose profilin e "popujve të ri artificial ose johistorik" në Europë dhe gjithandej (lëxo:" Europe and the new people without history") -sikur iu dhanë forcë e zemër serbëve, rusëve dhe "projektëve të reja" imperiale, kolonialiste, hegjemoniste, ekspanzioniste, militariste, skllavopronare, borxheze ose feudaliste në Europë dhe gjithandej për sundime dhe dominime të reja në kohëra dhe hapësira të ndryshme kontinentale dhe interkontinental në kuadër të "New Europe and the new colonial and imperial cquality" ("Europa e re dhe baraspesha e re kolonialiste dhe imperialiste") dhe të ngjajshme.

Ndonëse, edhe Konferenca e Rambujesë në Francë, nuk ishte si rezultat i një triumfi të plotë të Kosovës dhe Perëndimit -ndaj serbëve, rusëve ose bllokut (kampit) të njohur hegjemonist, ekspanzionist, militarist, imperial ose kolonialist (....).

Ndërkohë që serbët dhe rusët, nga stadi ose niveli i hordhive (hordave) të egra ose primitive, gjegjësisht popoujve artificial ose johistorik, dikur i kanë mbrojtur dhe bërë popuj shtetformues kroatët dhe gjermanët.

 D. Easton në veprat e tij shkencore "A Discipline Dividet: Schcoolls and the Sects in Political Scince", si dhe në "New Handbook of Political Science", asokohe i vuri bazat ose themelët e njohura shkencore, rigoroze, progresive, moderne ose bashkohore në politologji ose shkenca politike, duke theksuar ose potencuar faktin e njohur shkencor ose metodologjik, sipas të të cilit, edukata, kultura, pluralizimi dhe demokracia e njohur amerikane, kanë lindur, janë zhvilluar, përsosur dhe afiruar krahas luftës së njohur për liri dhe pavarësi, si dhe të lulëzimit ose shkëlqimit të njohur ekonomik, industrial dhe teknologjik.

Ndonëse, anomalitë, violencat, paradokset ose psikopatologjitë e panumërta reaksionare dhe anakronike tek ata popuj , si dhe në ato vende a shtete ku sundojnë ose dominojnë ideologjitë ose mentalitetët e njohura autoritare, totalitariste, tribale, primtive, shamanike, ezoterike, eshatologjike, lokaliste, nepotiste, klanore, provincialiste dhe të tjera, në menyrë brilante, komplementare dhe suplementare i ka paraqitur ose prezantuar Franc Noiman (Franz Neuman) në librin e tij me titull "The Democratic and the Authoritarian State" ( Shteti Demokratik dhe Shteti Autortitarist).

Nejse!

Ndryshe nga kjo, në domenin ose kontestin e njohur civis (qytetari), civitas (shteti) dhe civilis (pushteti qytetar ose politik): Lidershipi lokal dhe ai qëndorë në Kosovë, nuk është keq të mendojnë dhe reflektojnë së bashku në fenomenët e ndryshme tek "corpus iuris civilisi" kosovar etj....

Nuk besoj se Albin Kurti, Glauk Konjufca, Xhelal Sveçla, Vjosa Osmani dhe të tjerë, kanë ardhur në pushtet veç me ua konfiskuar "pasuritë e paligjshme komandantëve të UÇK-së", apo vetëm për të luftuar krimin e organizuar, kontrabandën, prostitucionin dhe korrupsionin, i cili adresën kryesore e ka në Beograd (Serbi), dhe jo në Brojë, Glloxhan, Broboniq, Malishevë, a dikund tjetër në Kosovë! Apo...!?

Edhe pak filozofi dhe psikologji politike...

Politologjia dhe filozofia politike në fokusin dhe agjendën e tyre kryesore i kanë  politikën, popullin (kombin), shtetin, pushtetin, lirinë, të drejtën dhe barazinë individuale dhe kolektive në shtet, pushtet, pronë (pasuri), profesion, karierë dhe kështu me radhë.

Ndërkaq, psikologjia politike për objekt dhe subjekt studimi dhe analize i ka njeriun (personin ose individin), respektivisht shpirtin, mendjen, logjikën (koshiencën), intelektin ose intelegjencën e tij.

Se këndejmi, kemi thënë ose cekur shpeshherë se çdo mengjes herët, njeriu zgjohët nga gjumi ose ngritët nga shtrati si qenie ose krijesë e trefishtë. Respektivisht, mbi bazën e trinisë ose trinitetit të njohur shpirti- mendja-trupi i njeriut.

 Në këtë kontekst të suspektshëm dhe tepër dubiozë, njeriu është simbiozë ose sintezë e tre (3) botërave të ndryshme: Botës shpirtërore ose materiale, botës koshiente ose logjike si dhe botës trupore ose fizike. 

Ndaj, sipas psikologëve dhe filozofëve të shumtë: shpirti dhe intuita së bashku me mendjen (logjikën), intelegjencën ose intelektin e lartë njerëzor, ndodhën të fshehura ose maskuara në bërthamen ose brendinë e të gjitha çështjeve ose aspektëve të mundshme logjike, holistike dhe primatologjike. 

Në këtë prizëm edhe "logosi" është operativë ose funksional si të thuash në të gjitha çështjet ose aspektët e mundshme koshiente ose logjike. 

Ndërkaq, në çështjet ose aspektët e njohura shpirtërore, emocionale ose intuitive, më tepër është instrumental, sensual, eksperimental, kognitivë, inkarnativë, ataraktivë etj. 

Me fjalë tjera, "logosi është 'organ' ose 'enërgji e gjallë" që levizë ose qarkullon vazhdimisht brenda trupit, mendjes (trurit) dhe shpirtit të njeriut në kuptimin e asaj se mendja (truri) e ushqen shpirtin dhe shpirti e ushqen mendjen ose trurin e njeriut. 

"Logosi" pra në radhë të parë është 'ligjë' ose një 'princip i lartë universal' i cili e bën të mundur dhe e garanton bashkëjetesën, koekzistencën dhe harmoninë e gjithëmbarëshme në mes botës koshiente ose logjike, botës trupore ose fizike dhe botës shpirtërore, materiale ose metafizike. 

Pa i harruar në këtë sfond edhe intelegjencën emocionale së bashku me forcën ose enërgjinë pozitive brenda vetvetës tuaj.

Mjeku i vërtetë dhe më i efektshëm për çfarëdo sëmundje ose lëngatë të mundshme, është ose ndodhët brendapërbrenda jush. Respektivisht, në mendimin, besimin, intuitën dhe nënvetëdijen tuaj. 

Vetëm duhet bërë bashkimin shpirtëror dhe emocional më atë koshient (logjikë) dhe fizik ose organik brenda vetvetës tuaj, duke i materializuar ose konvencionalizuar ato me lutjet dhe dëshirat e kahmotshme për arritjen dhe realizimin e qellimëve të ndryshme objektive dhe subjektive. Dhe, do i shihni edhe vet efektët e forcës (fuqisë) dhe enërgjisë së madhe racionale dhe pozitive brenda vetës ose vetvetës tuaj, të cilat aty për aty, do futën në veprim ose aksion. Duke i floruar, eksploruar dhe pasuruar kështu 'kopshtin' e mendjes dhe shpirtit tuaj. 

Ndryshe nga kjo, shkencërisht ose eksperimentalisht është provuar dhe vërtetuar shpesh se një gjendje ose situaë e gjatë vuajtjeje, urrejtje, xhelozie, paranoje, fobie, dyshimi, paramendimi, stresi, tensioni, depresioni ose mjerimi të brendshëm shpirtëror, emocional, mental ose psikologjik, shkaktojnë helme ose acide të ndryshme në gjak. Gjegjësisht, çrregullime të brendshme dhe të jashmte me pasoja, ndikime ose reflektime të pashmangshme edhe në "fizikën" dhe "kiminë e brendshme" të trurit dhe shpirtit të njeriut. 

Ndërkohë që helmet ose acidët e shkaktuara nga vuajtja, stresi, depresioni, zhgënjimet ose dëshprimet e ndryshme në familje, shoqëri, karierë, profesion dhe kështu me radhë, e dëmtojnë seriozisht organizmin e njeriut, duke ndikuar dukshëm edhe në rrënimin ose shkatërrim e tij trupor (fizik) dhe psiçik ose psikologjik.

 Në këtë kontekst, sipas Siegmund Freudit, Alfred Adlerit dhe psikologëve të tjerë: Mendimet, bindjet ose emocionet e pashëruara, iracionale, negative ose pesimiste, nuk vdesin kurrë. Ato janë të varrosura për së gjalli në shpirtin dhe kujtesën e personave ose individëve të prekur nga sindromet ose simptomet e sëmundjeve të ndryshme shpirtërore, emocionale, nervore, mentale ose psikologjike në atë menyrë që ato kthehën ose rikthehën vazhdimisht në forma, mënyra ose profile të tmerrshme, trishtuese ose edhe vdekjepruese. 

Për me tepër ndërkaq, thuhet se personat ose individët e ndryshëm skizofren, neurofren, oligofran, mizantrop, suicid, paranoid etj., shpeshherë bartin maska ose "fytyra të bukura" në atë menyrë që të gdhendën ose skalitën përgjithmonë në shpirtin dhe kujtesën e njerërzve, popujve ose kombëve të tyre përkatëse ose respektive. Për t´i shfaqur ose manifestuar dikur më vonë turpin, marrëzinë, nebulozen, mizantropinë, skizofreninë, idiopatinë ose psikopatologjinë e tyre në forma ose profile të ndryshme si fobia, paranoja, urrejtja, xhelozia, mosdurimi, mosbesimi, fodullëku, cinizmi, injoranca, prepotenca, kretenzmi, shpifja, komploti, shantazhi, revanshi ose hakmarrja etj. 

Sociopsikologët ose antropologët e ndryshëm në këtë prizëm janë të mendimit se personat ose individët e mësipërm, përjashta ose në ambiente të hapura e lozin rolin e engjejve, profetëve ose perëndive, ndërsa në brendinë e tyre janë bisha të egra, demon, satan, kriminel, suicid, psikpat ose maniak të rrezikshëm depresiv, violent, infantil dhe patologjikë.

Çarlls Darvini në "Orgjina e specieve" pos tjerash thotë se intelekti ose intelegjenca e njeriut, janë kurorëzim i evolucionit, dhe nuk ka asgjë me sublime dhe më relevante se kjo.

Ndërkohë që hulumtimet, studimet ose analizat e mesipërme në fushën e njohur të psikologjisë pozitive ose pozitiviste mund të ndahen ose klasifikohen në tre (3) pjesë ose kategori të ndryshme: Në subjektivizmin e përvojës së përgjithshme pozitive ose pozitiviste, në karakterin e njohur njerëzorë, pozitivizmin objektiv dhe subjektiv të personit ose individit si dhe në bashkësinë (shoqërinë) dhe institucionet funksionale dhe pozitiviste të shtetit dhe shoqörisë përkatëse ose respektive.

Ndërkaq, çelësi ose formula kryesore e psikologjisë pozitive janë ose mund të jenë stabiliteti i preferuar psiçikë ose psikologjikë i personit ose individit, mirëqenia dhe lumturia e tij , funksioni ose fuknksionimi optimal ose maksimal së bashku me vetëbesimin, vetrespektin dhe vetepërcaktimin e njohur autonom, funksional dhe aksional në kuader të psikologjisë kognitive, reflektive dhe pozitiviste. 

Në anën tjetër ndërkaq, fati, shëndeti, familja, profesioni, kariera, kualiteti jetësorë, kulti i njohur i personalitetit, modeli i njohur pesëfaktorial etj.: U përkasin ose takojnë si të thuash predikatorëve dhe indikatorëve me të rëndësishëm ose kryesorë të lumturisë dhe vetëkënaqësisë temporale ose periodike në kontekstin e sipëpërmendur të psikologjisë pozitive ose pozitiviste. 

Duke menduar këtu në konstelacionin e raportëve ose marëdhëniëve të njohura kognitive, intrinznike dhe ekstrinznike që i përkasin variabilitetit të njohur sociopsikologjik, sociokulturorë, sociopolitik, socioekonomik, socidemokratik, sociodemografik dhe të tjerë.

Aty e kemi edhe intelegjencën e brëndshme ose emocionale ( EI) të personit ose individit së bashku studimet dhe analizat e njohura shkencore dhe metodologjike të potencialit dhe mundësive të tij objektivë dhe subjektive dhe kështu me radhë.

Me fjalë tjera, psikologjia politike i studion dhe analizon realitetin dhe aktivitetin psiçik ose psikologjik së bashku me jetën dhe botën e brendshme shpirtërore, emocionale, dhe mentale (psiçike) ose psikologjike të personit ose individit. 

Detyra praktike e psikologjisë politike qëndron në të zbatuarit e rezultateve të hulumtiimëve teorike, me qëllim të kryerjes ose përmbushjes sa më me të suksesshme ose praktike të veprimtarive ose aktivitetëve të njohura shtetrore, nacionale, politike, diplomatike, shkencore, kulturore, informative, industriale, ekonomike, teknologjike, manuale ose mekanike etj. 

Kjo me anë të studimëve, analizave ose hulumtimëve të njohura shkencore ose metodologjike në funksion të zbatmit, ndikimit, reflektimit ose interferimit të njohur praktik dhe teorik në kuar të organizimin sa më të suksesshëm në punë, në industri, ekonomi, arsim, shkencë, kulturë, informim, qeveri, parlament, politikë të jashtme ose diplomaci dhe kështu me radhë...

Duke i evituar, devijuar, sanuar dhe larguar kështu pengesat ose vështirësitë e ndryshme objektive dhe subjektive të personave ose individëve të ndryshëm me probleme ose aftësi të kufizuara shpirtërore, emocionale, mentale, psikologjike dhe të tjera, të cilët e pengojnë ose vështirësojnë kryerjen e punëve apo obligimëve të ndryshme shtetrore, nacionale, qeveritare, parlamentare, politike, diplomatike, admnistrative, juridike, shkencore (akademike), pedagogjike, kulturore, informative etj. 

Për me tepër ndërkaq, psikologjia na bënë të mundur t’i njohim ose zbulojmë njerëzit, jetën, botën, natyrën dhe vetvetën tonë në përgjithësi...Duke na treguar rrugën se si të veprojmë ose reagojmë në situata të ndryshme negative ose pozitive, që t’i evitojmë të metat ose dobësitë e ndryshme objektive dhe subjektive, si dhe t’i zbatojmë të mirat dhe cilësitë e njohura pozitive. Na tregon rrugën e formimit të vetive psiçike ose psikologjike të 'kultit të individit ose personalitetit' etj. 

 U mor vesh se motivi, vullneti dhe guximi për të jetuar i lirë në një botë të sunduar ose dominuar nga "dishepujt" ose "apostujtë"e  ndryshëm diabolik të "mbretërisë së të keqës"-sipas Arthur Schoppenahauerit, janë faktorët kryesorë që e mbushin, plotësojnë dhe dominojnë jetën e njeriut të ditur, të guximshëm dhe liberatorë.

Frika, dyshimi dhe pesimizmi i përgjithshëm ose total, të lavdëruar nga Tolstoi dhe të admiruar nga Niçeja si një "alternativë solomonike" ndaj Hegelit dhe të tjerëve, patjetër çojnë në konkluzionin ose përfundimin e njohur ekstrem ose radikal sipas të të cilit: "të lirët, të diturit, të mençurit, të urtët, të pavarurit ose njerëzit sovran, autonom, integral dhe ekselent, e kanë idealin e jetës dhe përparimit të gjithëmbarëshem individual dhe kolektivë, ndërsa, të paditurit, të marrët, të robëruarit, të shiturit, korruptuarit, horrat dhe  maskarënjtë e ndryshëm, e kanë "motivin" dhe"idealin" e vdekjes, shpifjes, manipulimit, spekulimit, komplotit, shantazhit, nënshtrimit (skllavërimit) dhe shkatërrmit. 

Për me tepër ndërkaq, sipas konceptëve dhe definicionëve të njohura shkencore ose filozofike të George Wilhelm Friedrich Hegeli: "Kafshët janë në zotërim të pavetëdijshëm të vetvetës, shpirti i tyre në zotërim të trupit e jo të mendjes (logjikës), koshiencës ose intelektit. Prandaj, nuk kanë të drejtë të zotërojnë ose komandojnë me jetën ose trupin e tyre, sepse nuk i duan dhe s'i njohin ato.

E kundërta e tyre janë "kafshët e larta" njerëzore, sociale ose politike, tek të cilat (ose, tek të cilët)-dobësia e tyre biologjike ose bioorganike, sipas Erich Frommit, janë parakusht themelor ose elementar i edukatës, kulturës, evolucionit, zhvillimit, logjikës (koshiencës) ose intelektit të tyre. 

Bëhet fjalë për njerëzit normal dhe racional, dhe jo për bisha ose për kafshë të egra dhe të "buta" me sindrome ose simptome të ndryshme të hipofizës ose hipotallamusit, hipërsugjestionit, hipokrizisë, skizofrenisë, psikopatologjsë, narkolepsisë etj.

Intelekti, struktura (substanca) ose bazamenti i fortë personal, biogjenetik, gjenealogjik (familjar), moral, intelektual dhe profesional, si dhe të përdorurit e traditës dhe mençurisë (intelektit) në të dyja rastet, në mendime dhe veprime ose reagime, është çelësi ose formula kryesore e cila e hap portën e lumturisë së gjithëmbarshme objektive dhe subjektive të personit ose individit. Portën e njohur globale ose universale, për t´i lënë të hyjnë vetëm nevojat tona bazike ose ekzistencialiste. Duke i lënë përjashta ose të përjashtuara të gjitha ato që nuk i duhen njeriut.

Grupi i caktuar, personi ose individi, nuk bëhen me të mençur, me të dashur, me të famshëm ose më të bukur përmes "temave të nxehëta spektakulare ose bombastike", gjegjësisht, përmes hamendësimëve, supozimëve, shpifjeve, spekulimëve, manipulimëve ose paramendimëve të ndryshme iracionale, instiktive, imagjinare ose fiktive, sipas të cilave: "të gjitha zezonat ose fatkeqësitë e ndryshme objektive dhe subjektive, ose individuale dhe kolektive në Kosovën e pasluftës etj., duhet kërkuar tek Hashim Thaçi, Kadri Veseli, Ramush Haradinaj, apo si thonë disa kalemxhi, opinionist ose "analist politik", tek "klani pronto", "pan demokracia" dhe të ngjajshme.

Apo, narrativi i palës tjetër kundërshtare ose antropologjike, sipas të të cilëve: "Albin Kurti si dezertor dhe kundërshtar i luftës çlirimtare dhe heroike të UÇK-së, së bashku me disa ministra ose zyrtar dikasterësh në qeverinë e tij, janë armiqt, linçuesit ose stigmatizuesit kryesor të Hashim Thaçit dhe komandantëve të tjerë të UÇK-së në Den Hagë"!!!

Mos të harrojmë kurrë se në politikë të lartë ose diplomaci, me kalimin e vitëve ose me "ndërrimin e epokave", njerëzit i tradhtojnë idhujt, miqtë, aleatët, liderët, partitë politike, idealet, konceptët e ndryshme ose vizionet e tyre, më një  "epokë tjetër" më të re ose aktuale, ashtu siç e tradhton një burrë gruan e tij për një grua tjetër më të bukur dhe më të re dhe anasjelltas. Kjo  mbase është ajo që mëse tepërmi iu intereson psikologjisë, sociologjisë, filozofisë, antropofilozofisë, epistemologjisë etj.

Të tjerat janë sekondare (dytësore), relative ose irelevante.

Në këtë frymë pra:Filozofia e Hegelit është një filozofi e frymës, idesë, idealit, vizionit, narracionit, racionalitetit, subjektit, aktivitetit, lirisë, e vlerave të njohura hyjnore dhe universale të jetës së njeriut në tokë. Ajo është pra një filozofi e pozitivitetit, e mbjelljes së optimizmit të antropomorforizuar në ide dhe teori të larta shkencore ose humaniste.

Për të shmangur dualizmin e njohur në mes shpirtit dhe natyrës, të subjektit dhe objektit, natyra shkrihet në shpirtë, objekti në subjekt dhe kështu me radhë. 

Natyra identifikohet me 'procesin praktik dhe teorik të dëshirave, orekseve dhe ngashërrimeve të përbashkëta, të kënaqësive dhe dhimbjeve' të ndryshme objektive dhe subjektive etj.

Në këtë 'ritual' ose 'celebrimë të përbashkët' të shpirtit dhe nytyrës, është logjika ose koshienca e lartënjerëzore ajo që na flet ose udhërrefen vazhdimisht mbi "fenomenologjitë" e ndryshme të shpirtit dhe natyrës.

Filozofia idealiste ose filozofia hegeliane, lëvizë ose penetron nga ilegjimiteti i deduksionit (të çështjes ose materies në vetvete) duke filluar nga dukuria e ligjit të shkakësisë dhe induksionit, që është një ligj i parimit të arsyes subjektive në objektivitet dhe racionalitet e kështu me radhë.

Shopenhaueri ndërkaq, bën të kundërtën. Kthehet tek Kanti, për t'u hedhur më pas tek maksima ose formula e tij e shquar e "Vullneti për të jetuar" (Wille zum Leben).

 Kështu që fenomeni interferon dhe integrohet në vullnetin për të jetuar, që është thelbi i botës. 

Për Kantin, vullneti për të jetuar, që në krye të herë është i njohur dhe identifikuar në vetëdijen (koshiencën) dhe ndërgjegjen tonë. 

Gjithashtu besohej (besohet edhe sot) se ligji i shkakësisë që i rregullon fenomenet e ndryshme natyrore dhe mbinatyrore dhe parimi i arsyes që i shpjegon ato, ishin (janë) ligje të përhershme dhe absolute. Respektivisht, "veritates aeternae" (të vërtetat e përjetshme).

"Nata për të mençurin ose për të diturin, është një ditë me herët, ndërsa dita ose drita, një natë me pak."( Talësi)

Albin Kurti ose dikush tjetër atje, nuk janë zgjedhur (votuar) ose emëruar për kryetar komunash të Prishtinës, Gjakovës, Podujevës, Prizrenit, Skenderajt, Mitrovicës etj...As gjykatës hetues ose prokurorë publik etj....!

Por, për t'i mborjtur dhe afirmuar popullin dhe shtetin e Kosovës së bashku me luftën epokale dhe monumentale të UÇK-së!

Bota e sotme shqiptare ose kosovare, nuk ka nevojë për të vërteta absolute, për vetëm për pyetje, përgjigjie dhe të vërteta relative.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat