Për Jusuf Buxhovin kam konsideratë të jashtëzakonshme njerëzore dhe profesionale.
Sepse është një njeri shumë i dashur, i respektueshëm, besnik, modest, i përkushtuar dhe aspak i komplekuar, prej të cilit sidomos në aspektin profesional mund të mësojmë shumë.
Sepse është një profesionist i paparë, një punëtor i pakrahasueshëm, një poliglot jashtëzakonisht i talentuar, pedant, produktiv dhe shumë, shumë i dobishëm.
Nuk më interesojnë aspak shpifjet për të, sepse qysh moti kam konstatuar se janë gjepura të prodhuara prej njerëzve të kompleksuar, që dëshmojnë vazhdimisht keqkuptim të thellë të rrethanave politike, edukative dhe kulturore, si atëherë ashtu edhe sot.
Jusufi çdo punë e kryen me nder, përkushtim dhe përpikëri.
Një veti e tij që më ka rënë në sy dhe impresionuar shumë, është sensi i tij për të sqaruar keqkuptime dhe për t’i përshkruar ato si njerëzore, e sidomos instinkti i tij për të zbërthyer dhe deshifruar hieroglife të komplikuara politike, edukative dhe kulturore, respektivisht për t’i bërë ato të kuptueshme për secilin individ.
Dhe kjo është një veti që i karakterizon pak njerëz në këtë planet, respektivisht veti që i karakterizon vetëm njerëzit më të mëdhenjë.
Sepse Jusufi madje edhe armiqtë e tij mundohet t’i arsyetojë, duke i përshkruar si qenie të zakonshme njerëzore, prandaj nuk bëhet nami, respektivisht nuk është fundi i botës nëse gabojnë dhe mëkatojnë ndaj tij,
Fatkeqësisht librat e tij në Kosovë nuk vlerësohen as për së afërmi aq sa e meritojnë, edhe pse janë ndoshta thesari më i çmueshëm që e kemi sot, sepse Jusufi nuk ka lobby në media dhe politikë.
Mirëpo vlera e tyre është aq e madhe saqë është një mëkat i pafalshëm, që ne si shoqëri dhe shtet nuk i përdorim ato qysh sot si udhërrëfim për të bërë ndryshime të duhura politike, edukative dhe kulturore si në aspektin personal, ashtu edhe në aspektin kolektiv.
I dëshiroj shëndet dhe shumë e shumë vite jetë.
