Arthur te Juventusi për 72 milionë euro plus 10 bonuse, Pjanic te Barcelona për 60 milionë plus 5 në bonuse: një marrëveshje komplekse – nënvizon La Gazzetta dello Sport – të cilën hetimet nga prokurorët e Torinos e kanë pasuruar me shumë histori. Operacioni përfundoi nën vëzhgimin e prokurorëve për fitimin kapital të gjeneruar prej 43.7 milionë eurosh:
Prokurori – lexojmë – nënvizoi se si dokumentet dalin “vetëm prova të përmirësimeve në një kontekst shkëmbimi edhe me lojtarë të tjerë të Juventusit”. Hipoteza fillestare, të cilën Cherubini e përshkroi në një fletë të shkruar me dorë më 31 mars 2020, parashikonte përfshirjen e homologëve të tjerë teknikë.
Nga njëra anë, bardhezinjtë do të kishin shitur Pjanic, i vlerësuar teorikisht nga menaxheri me 50 milionë, plus De Sciglio, me vlerë 20. Nga ana tjetër, katalanasit do të kishin shkëmbyer Arthurin (80) dhe Mirandën (10). Më 27 maj pasardhës, Cherubini e përditësoi Paraticin mbi katër hipoteza të ndryshme.
Skenari A parashikonte shitjen e Pjanic për 65 milionë dhe De Sciglio për 20 për Arthurin për 85. Opsioni B konsideronte shitjen e Bernardeschi, De Sciglio dhe Rabiot për Ansu Fati dhe Todibo. C ishte transferimi i njëkohshëm i Bernardeschi-t dhe Dembélé-s dhe më në fund D-ja përshkroi mundësinë e futjes së një ekipi të tretë në një trekëndësh të mundshëm: Pjanic te Barcelona, Jorginho te Juve dhe një homolog që do të përcaktohej për Chelsean. Mundësia e shkëmbimit të Bernardeschi me Draxler të PSG-së ishtë gjithashtu aty..
Për hetuesit ekziston edhe nyja që ka të bëjë me pagat e Pjanic dhe Arturit për muajt korrik dhe gusht. Juve duhet t’i kishte paguar 3 milionë rrogë boshnjakut të cilat iu shtuan 60 të shitjes së paguar nga Barça, me lojtarin që gjithsesi e mbyll sezonin 2019-202019-20 bardhezi, thuajse sikur të ishte “i huazuar”. Problemi, për Prokurorinë Publike, por edhe për Consob, është se ndërsa Barça ka marrë përsipër rrogen e Arthurit, Juve nuk ka bërë të njëjtën gjë me Pjanic.
