Të gjithë me Kryeministrin Kurti!

Opinione

Të gjithë me Kryeministrin Kurti!

Nga: Agron Shabani Më: 24 shtator 2021 Në ora: 16:01
Agron Shabani

Kryeministri i Republikës së Kosovës, z. Albin Kurti me anë të vendimit të shumëpritur shtetror dhe nacional mbi "reciprocitetin e përgjithshëm" në raport me Serbinë: Popullit, shtetit dhe lidershipit të Serbisë në njerën anë, Rusisë dhe disa shtetëve të ndryshme (mike dhe aleate tradicionale të Rusisë dhe Serbisë) brenda UE-s etj., në anën tjetër, edhe njëherë ua bëri të qarte faktin se koha e diktatëve ose ultimatumëve të ndryshme ("urbi et orbi", "ultima ratio", "sine qua non" etj.) të serbëve, rusëve ose dikujt tjetër, kanë ikur ose perënduar njëherër e përgjithëmonë. 

E sidomos etapat ose periudhat e ndryshme të "popujve dhe shtetëve artificiale dhe johistorike"(" people and the stattes without history"), apo e "Europës së ekulibreve ose barazpeshave imperiale ose kolonialiste" ( "Europe and the colonial and imperial ecsquality" etj..

Kryeministri Kurti ua bëri të qartë serbëve, rusëve dhe të tjerëve se ideja violente, inftantile, patologjike, paradoksale, reaksionare dhe anakronike mbi "zajednicën" ose "republikën serbe" në Veriun e Kosovës ose Mitrovicës, është e vdekur, e pazbatueshme dhe e papranushme për Kosovën dhe shqiptarët.

Ndërkohë që pa zhbllokimin e rrugëve dhe largimin e ultranacionalistëve ose paramilitarëve serb nga rruga, aksioni i Policisë së Kosovës, nuk mund të konsiderohet i suksesshëm dhe i përfunduar.

Kosova dhe shqiptarët se këndejmi, ka shumë kohë që vazhdojnë tua shohin "hajrin"( sherrin) konceptëve, formulave ose doktrinave të ndryshme përverse, diabolike, reaksionare dhe anakronike të disa politikanëve ose diplomatëve të njohur në shtetët kryesore të UE-së, sipas të të cilëve :"Siguria dhe stabiliteti i UE-së në veçanti dhe i tërë kontinentit të vjetër europian në përgjithësi, në menyrë ekskluzive, ekplicite dhe implicite, janë të varur nga marëdhëniet strategjike, vëllazërore ose gjithëpërfshirëse me Rusinë."! Duke i prolonguar, stigmatizuar, injoruar ose anashkaluar kështu rolin dhe misionin e njohur (epokal dhe kolateral) të SHBA-së në ndërtimin (rindërtimin), zhvillimin, mirëqeninen,nstabilitetin, prosperitetin, paqën dhe sigurinë e njohur kontinentale (europiane) dhe interkontinentale (gjithëbotërore).

Me fjalë tjera, sipas disa politikanëve, diplomatëve ose burokratëve të ndryshëm kriptoperëndimorë ose kontra-Nato dhe antiamerikan në Bruksel, Strasburg ose dikund tjetër, kjo do thotë: " Me shumë Rusi (plus Kinë), dhe me pak SHBA-së në UE-së."

Apo, "anglezët (britanikët) përjashta, rusët brenda, ndërsa amerikanët dhe aleatët e tyre në Ballkan (Europë) dhe gjithandej, nën hallka ose zinxhirë të shkurtër."

Në prizëm, serbët dhe rusët e shohin "dritën" e realizimit të projektëve dhe planimetrive të tyre militariste, hegjemoniste, ekspanzioniste, kolonialiste ose gjysëmkolonialiste ndaj popujve (kombëve) dhe shtetëve tjera.

Në mjegullen, amullinë, evazionin, amnezionin, konfuzionin, erozionin, korrëzionin, amorozioinin (amorozitetin), kolizionin dhe disolucionin e theksuar SHBA-UE.

U mor vesh se popujt (kombet) dhe shtetët e ndryshme të dalura nga ish Jugosllavia, kanë probleme të shumëta kruciale, esenciale ose substanciale në mes veti nga e kaluara. E sidomos në çështjet ose aspektët e njohura të disonancës kognitive. 

Disonanca kognitive, sipas ekspertit ose psikologut renomativ të psikologjisë shoqërore ose sociale, Leon Testinger: Parasegjithash është gjendje ose situatë e rëndë ose tepër e ndjerë, e shkatuar nga ekzistenca e dy botërave, narrativeve, bindjeve, besimëve, sjelljeve, reagimëve ose të vërtetave paralele, disfunksionale, anarkoteorike ose kundërthënëse (antagoniste) me njëra tjetrën. Një gjendje ose situatë e ndjerë shpirtërore, emocionale, mentale ose psikologjike, me pasoja lufte ose konflikti, në të cilën individi dhe kolektiviteti i ndjejnë ose përjetojnë njëkohësisht dy besime, dy narrative, dy interpretime ose dy të drejta dhe dy të vërteta irelevante dhe inkompaktibile (jokompaktibile), duke i ngritur dhe projektuar kështu në menyrë kognitive, intropsketive ose retrospektive shumë të dhëna (informacione) dhe të pavërteta (irelevante, imagjinare ose fiktive) në ndërkohë.

Me fjalë tjera, disonanca kognitive, në radhë të parë është proces ose fenomen mental ose psikologjik i nxitur ose shkaktuar nga frustrimi, deprimimi ose mungesa e hetueshme e stabilitetit ose barazpeshës shpirtërore, emocionale, mentale ose psikologjike. E sidomos aty dhe atëherë kur 'jemi të ditur ose të mençur, sepse jemi të bukur, të pasur, të fortë ose të fuqishëm fizikisht, numerikisht, ushtarakisht etj."!

Pak histori nga e kaluara...

Siç dihet, menjëherë pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, Josip Broz Tito dhe aparati (regjimi) i tij ushtarako-policor me seli në Beograd, e nisën "spastrimin" ose hakëmarrjen e madhe kundër ushtarëve, ushtarakëve ose bashkëpunëtorëve të Ante Paveliçit dhe 'NDH-s' (lëxo: Neovisna Drzhava Hrvatske, ose Republika e Pavarur e Kroacisë)....Duke i vrarë ose pushkatuar dhe masakruar me tepër se 1O ose 15. OOO intelektual dhe patriot të shquar kroat, si dhe duke i burgosur ose internuar me mijëra e mijëra të tjerë si bashkëpunëtor, ushtar ose kolaborator të Paveliçit, Hitlerit ose Musolinit. 

Ndërkaq, me dhjetëra ose qindra mijëra intelektual dhe patriot të tjerë kroat, të përndjekur ose dëbuar me dhunë dhe terror tërror të egër ushtarako-policor nga Titoja dhe Rankoviçi, ose regjimi i tyre kriminal dhe gjakatar nè Beogradit, asokohe u detyruan të mernin botën në dy, duke u shpërngulur ose emigruar nepër vende dhe meridiane të ndryshme të globit. 

Ndërkohë që çetnikët serbian, me rastin e marëshmit të 'ushtrisë së kuqe' ruso-sovjetike të Stalinit në Hungari, Rumani dhe gjetkë, asokohe i zdeshën ose ndërruan (ndryshuan) menjehëherë simbolet dhe uniformat e çetnikëve serbian, me simbolet dhe uniformat e partizanëve të Titos, Stalinit etj....Për t'u futur, inkorporuar, trafikuar ose kontrabanduar në të gjitha hallkat ose zinxhirët e mundshëm komandues të politikës, ushtrisë dhe policisë jugosllave. Për t'i vrarë, pushkatuar, zhdukur, përndjekur, internuar dhe masakruar mijëra e mijëra shqiptar të Kosovës dhe visëve tjera nepër burgjet ose kazamatët serbiane gjithandej ish Jugosllavisë si ballist ose mercenar e kolaborator të siç thuhej 'Reichut të Tretë Gjerman' ose "Fasci di combatimentove" italian të Duçës, alias Benito Musolinit etj.

 Pjesa tjetër e historisë, do përshkohët ose karakterizohet me ngritjen ose fabrikimin e "popullit (narodit) të ri jugosllav" përmes "farës"(spermës) së përbashkët jugosllave në kuader të epruvetave ose laboratorëve të njohur mbi prodhimin ose fabrikimin e "popujve të ri" artificial ose johistorik të cilëve edhe sot e kësaj dite vazhdojnë t'ua shohin "hajrin" Kosova, shqiptarët etj. 

U krijuan boshnjakët (serbosllavët e turqizuar ose muslimanizuar), në Kosovë "pakica turke, gorane ose tërbeshe" (përzierje bugaro-serbo-turko-boshnjake etj.) dhe kështu me radhë. Filluan edhe martesat e përziera shqiptaro-serbe, shqiptaro-malazeze, shqiptaro-boshnjake, serbo-kroate ose kroato-serbe, serbo-boshnjake dhe të tjera në kuader të ngritjes ose krijimit të "narodit" ose "popullit të ri jugosllavë"!

Shumë pedagog ose intelektual të shquar shqiptar që kishin ardhur nga Shqipëria për t'i ngritur dhe pëgatitur gjeneratat e reja shqiptare në Kosovë, atëbotë u vranë (pushkatuan), internuan, u përndoçën ose dëbuan me dhunë dhe terror të egër ushtarako-policor nga "partizanët" serbo-malazias dhe ata shqipfolës e antishqiptar të Kosovës.

 Kroatët dhe shqiptarët, e paguan mëse larti "çmimin e lirisë" së "partizanëve" të Titos, Kardelit, Rankoviçit, Milladin e Koço Popoviçit,& Company.

Kështu që sot nuk është aspak e rastit që nipat ose sternipat e joshqiptarëve ose antishqiptarëve të feshehur ose mbuluar me emra ose mbiemra shqiptarësh, t'i keni në rrjeshtat e para të tufës ose kolonës së "patriotëve të zjarrtë" të Kosovës dhe "shtetit" ,"narodit" ose "populli të ri"kosovar".

Ndonëse, shumica prej tyre janë çoban ose analfabet politik, profiter lufte ose matrapaz, demagog, hipokrit, mercenar, kolaborator, vegla, instrumente ose "kolonë e pestë"e projektëve dhe planimetrive të ndryshme paradoksale, reaksionare dhe anakronike të Vuçicit, Putinit, apo të "zonës së gjelbër" ose "kalifatit të ri" turko-otoman të Rexhep Taip Erdoganit & Company në Ballkan etj.
Ndryshe nga kjo, pikëpamjet, idetë, teoritë, konceptët, idealet dhe vizionet e ndryshme mbi lirinë, drejtësine dhe barazinë, kanë pësuar ndryshime esenciale ose substanciale pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore...

Në kuadër të veprës së tij të papërfunduar me titull "fletore ose fletushkë rreth një morali të ri" e cila u botua pas vdekjës së tij (1983): Sartëri e mbështet, koncepton dhe anticipon alternativën ose mundësinë e tejkalimit (kapërcimit) të luftërave ose konfliktëve të ndryshme burimore ose bazike në kuadër të mirëkuptimit dhe mirëbesimit të ndërsjelltë ose reciprok si çështje ose aspekte alternative, rekonstruktive, diakronike, determinante dhe paradigmatike. Pse (përse) kjo? 

Sepse, në shtratin ose gjirin e madh të luftës ose konfliktit, njeriu i cilësuar, tipizuar, valorizuar ose glorifikuar deri në "instancën e lartë të kultit të personalitetit, seriozitetit dhe kauzalitetit shtetror, nacional, politik, usgtarak etj." (lëxo prirja ose deshira e pavetëdijshme për pranimin, akceptimin ose nënshtrimin e vërbër ose instiktiv ndaj atyre gjërave, çështjeve, ngjarjeve ose zhvillimëve të vendosura në menyrë paraprake,  paranormale, parapolitike, natyrore ose ordinare)-është i prirë ose vendosur deri në fund për zbatimin, përvetësimin dhe aplikimin e dhunës, forcës ose fuqisë së njohur ligjore, politike, policore ose ushtarake si mjet dhe si qëllim. E sidomos atëherë kur deshirat, vullneti ose qëllimet e individit dhe kolektivitetit, bëhën pavetëdije. Në këtë menyrë, edhe liria tehuajësohet, determinohet, paradigmatizohët, stigmatizohët dhe bëhët instrument i robërisë së tjetrit. 

Ndaj, morali origjinal ose autentik, sipas Sartërit, në radhè të parë është manifest, tundim, narracion ose shprehje e lirisë, autonomisë dhe pavarësisë objektive dhe subjektive të individit dhe kolektivitetit. Ai iu ndihmon individit dhe kolektivitetit të zbardhin (ndriçojnë) dhe rregullojnë tërësinë e mendimëve, veprimëve dhe reagimëve të tyre. E vërteta dhe ekzistenca sipas tij, ndodhën në themel dhe funksion të lirisë, drejtësisë dhe barazisë së përgjithshme (globale) ose universale. Autoritetët e shtetit dhe pushtetit, në asnjë menyrë nuk guxojnë të bëhën ose shndërrohën në demon të popullit ose idiot të familjes. Sepse, atëherë sipas Sartërit, "prapa dyerve të mbyllura", do ngelin vetèm të "vdekurit, harruarit dhe të pavarrosurit!" (....)

U mor vesh se politologjia, filozofia, sociologjia dhe psikologjia e përgjthshme analitike dhe ajo politike, pos tjerash, na mësojnë ose bëjnë të ditur edhe mbi suficitët dhe deficitët e njohura intelektuale dhe profesionale si ato kognitive, gjuhësore ose linguistike, retorike, oratorike, strategjike, gjeopolitike, protokolare, diplomatike, akustike, semantike, semiotike, motorike, simbolike, komparative, analogjike, studimore, analitike, sociale, sociopolitike, sociopsikologjike, sociofilozofike etj. Ashtu siç i kemi edhe pëngesat ose vështirësitë e ndryshme si amnezioni dhe retardimi profesional ose politik, retardimi dhe munikacioni (munifikimi) mental ose psikologjik, semiotika ose semiologjia e mosbesimit ose skepticizmit individual dhe kolektiv në politikë të lartë ose diplomaci, fobia, paranoja, frika, depresioni, tensioni, sugjestioni, inkubacioni, mutacioni, demotivacioni, amnezioni, fataliteti, nebuloziteti, stupiditeti, debiliteti, poroziteti, fraxhiliteti, inkompaktibiliteti, invaliditeti fizik, mental (psikologjik), social, intelektual, profesional dhe kështu me radhë.

Prandaj, politikani ose çatipi i sotëm serb, shqiptar ose ballkanik, i paguar nga shteti, është padyshim prodhim (produkt), arketip dhe prototip i "borgjezisë politike, skllavopronare ose fedualiste" nga brenda, po aq sa është edhe prodhim (produkt), arketip dhe prototip i një "kauze" ose "ideologjie shtetrore dhe nacionale" që i zhvatet vazhdimisht llupès ose tutelës ligjore (juridike), materiale (finansiare), sociale, ekonomike, politike dhe ushtarake të "aristokracisë së lartë" industriale ose kapitaliste nga jashtë.

Kompetenca, ingerenca dhe aftësia e tij si politikan, apo si lider institucional, konsiston në veçantinë e të qenit "misionar" ose 'demiurg i vetëm' që arrin të bashkojë emocionet, ndjenjat, epshet, pasionet, dëshirat, dashuritë.., Tè  bèj çlirimin e subjektit nga objekti ose anasjelltas. E sidomos aty ku ai mendon ose aludon se i tejkalon detërat ose oqeanët e ndryshme të kohës, për të gjetur lidhjen organike, empirike ose dialektike midis këtyre ose atyre elementëve, që përbëjnë atë që Marksi dhe Engelsi do e quanin dikur "gjëndje të mjerueshme asociale ose ekzistencialiste të qenieve njerëzore ose politike."

 E tërë kjo e gjënë spjegimin ose kuptimin në kuader të disonancave kognitive,  linguistike, diskursive, sociale, mentale (psikologjike), distorzive, distrofike, atrofike, restruktive, rekonstruktive, diakronike dhe të tjera, të paraqitura ose prezantuara pra nga psikoanalisti i njohur i psikologjisë sociale ose sociopolitike, Dr. Leon Festinger në sfondin ose kontekstin e ideve dhe teorive të njohura shkencore ose metodologjike si "Disonancat kognitive dhe krahasimet ose komparacionet sociale" dhe të tjera, sipas të të cilave: "disonanca kognitive, parasegjithash është e bazuar ose mbështetur tek mospërputhja ose mospajtimi i elementëve kognitive, kruciale ose relevante në mes dy qëllimëve, qëndrimëve, konceptëve ose pozicionëve të ndryshme rivale ose antagoniste me njëra tjetrën, prej nga ku lindin ose gjenerojnë (degjenerojnë) edhe luftërat, konfliktët ose krizat e thella sociale, politike, ushtarake, konceptuale, ideologjike etj. 

Kjo për faktin e njohur sipas të të cilit :"nëse jemi me të bukur, me të paasur, me të pushtetshëm, me të fortë ose me të fuqishëm se të tjerët, atëherë jemi me të mençur ose me të ditur se të gjithë!" 

Ndërkohë që gjithënjë sipas psikologut ose shkenctarit të lartëpërmendur L. Festinger, fjalët, veprat ose mendimët tuaja, do ju shquajnë, shesin dhe gjykojnë, sipas asaj se vetëm nëse jeni të shëndetshëm shpirtërisht, emocionalisht, fizikisht (organikisht) dhe mentalisht (psiçikisht), atëherë mund të jeni edhe të mençur ose të ditur."

Ndonëse, pa i harruar këtu edhe komponentën e njohur të deficitëve dhe suficitëve empatike ose simpatike së bashku me suspektin e thellë ose dubioz në mes sjelljeve, marëdhënieve ose raportëve sociale dhe asociale, racionale dhe iracionale, ngjarjet, zhvillmët, akterët ose protagonistët së bashku me ambientët, atmosferat ose situatat e logjikshme, recionale, iracionale, negative, pozitive dhe normative në raport me qëllimet, idealet ose vizionet e njohura individuale dhe kolektive e kështu me radhë.

Se këndejmi, "pamundësia objektive dhe subjektive për ngrijten, projeksionin (projektimin), hartimin ose formulimin e ideve dhe teorive të reja shkencore dhe humaniste, sipas N. Chomskyt, në një formë a tjetrën, e zbulon, deshifron ose deskripton edhe mungesën e hetueshme të vetbesimit dhe vetrespektit të ndërsjelltë ose reciprok në mes personave (individëve), grupëve dhe kolektivitetëve të ndryshme në çdo kohë dhe hapësirë. 

Sikur të ishim të aftë dhe përgatitur në hartimin, formulimin, ngritjen dhe projektimin e ideve, teorive, formulave, narrativëve ose sintezave të reja shkencore dhe humaniste, sigurisht se do ishim në rangun ose nivelin e njohur të racionalizmit kritik, nëvizon me poshtë Noam Chomsky në kuadër të "Psikologjisë Poltike" etj.

Qenja dhe hiçi", apo "liria dhe robëria" jemi ne ...!?

Ndryshe nga kjo, interpretimët ose këndvështrimet e ndryshme praktike dhe teorike të veprës së njohur të Jean Paul Starterit me titull "Qenja dhe hiçi", i bëjnë me të qarta dhe me të lakuriquara ose identifikuese idetë, teoritë ose paraftyrimët e ndryshme, sipas të të cilave "speciet ose qenjet njerëzore, nuk mund të mbijetojnë ose ekzistojnë pa luftëra ose konfikte të vazhdueshme kundër njeri tjetrit ose ndaj njëra tjetrës. Kjo për faktin se në shëmbullin ose rastin e mesipërm të Zhan Pol Sartërit :"liria ime, liria jote, liria juaj ose liria jonë, nuk mund të realizohën tërësisht, veçse mbi dëmin, robërinë ose fatkeqsinë tënde, tuajen (tjerëve), apo të dikujt tjetër."

 Edhe intersubjektivizmi, interspirtualizmi ose interkomunikimi elokuent, intelegjent, intelektual ose autentik me të tjerët në diversitete të ndryshme ose polaritet, të dukën të pamundur, të parealizueshëm, abstrakt, imagjinar ose fiktivë, mu për faktin e njohur sipas të cilit, "ferri, kobi dhe fatkeqsia jonë objektive dhe subjektive, ose individuale dhe kolektive, gjithëmonë janë të tjerët e jo në vet."

Politologjia ose shkencat politike, e shohin me dyshim çdo lloj konceptimi të politikës, apo kulturës shtetrore, nacionale, institucionale ose politike që harron origjinën e vet të korruptuar dhe deligjitimuar tek pabarazia shtetrore, nacionale, sociale, qytetare, kulturore, politike, ekonomike, instutucionale, funksiinale, aksionale, kadrovike, historike, gjeografike etj.

Formulimi i një teorie dialektike të kulturës politike dhe jetës materiale ose ekzistencialiste, me mohimin ose negacionin e dallimëve evidente ose ekzistuese, të duket sa absurd, po aq edhe abstrakt. Sidomos aty ku midis stimujve ose motiveve të kritikës së kulturës shtetrore, nacionale, institucionale ose politike, një vend të veçantë zë motivi i gënjeshtrës. Ku edukata dhe kultura politike ose diplomatike, paraqesin imazhin e një shoqërie njerëzore, qytetare ose politike që nuk ekziston fare. Duke i mbuluar, disajnuar, valorizuar dhe glorifikuar kushtët dhe rrethanat materiale dhe ekzistencialiste. Duke mbajtur në jetë klikat, strukturat ose nomenklaturat e korruptuara dhe kriminalizuara pushtetmbajëse ose politike në emër të ekzistencës ose mbijetesës individuale dhe kolektive. Dhe, kjo është dogmatike, demagogjike, hipokrite, paradoksale, reaksionare dhe anakronike për kohën dhe botën e sotme moderne ose bashkohore. Për kulturën dhe demokracinë e njohur amerikane ose perëndimore-sidomos. 

Në politikë të lartë ose diplomaci, zëvendësimi aparent dhe transparent i një modeli me një model tjetër, është në të vërtetë recidiv, "revizion" ose një riprodhim i po atyre marrëdhënieve themelore ose elementare që ruajnë sistemin ose regjimin e kaluar në tërësinë e tij. Në rastin konkret, regjimin kriminal dhe gjakatar të Millosheviçit.

Për me tepër ndërkaq, sistemi parlamentar shumëpartiak së bashku me rendin shtetror (kushteues ose juridik) dhe sistemin politik, në kushtët e kapitalizmit ose të të ashtuquajturës konkurencës së lirë, pos tjerash kanë treguar (dëshmuar) se aplikimi i t'i themi kushtimisht mekanizmit të njohur shumëpartiak, sipas logjikës së ngjarjeve dhe gjërave, sollën thyerjen ose shkatërrimin e pushtetit autoritar dhe centralist. 

Ndërkaq, modeli ekstrem i pushtetit centralist dhe autoritarist, solli ngritjen ose formimin e etatizmit dhe egalitarizmit egocentrik dhe policentrik etj. Një shteti të lirë, të pavarur, sovran, modern ose bashkkohor, pos tjerash, mbi të gjithat i duhet ose nevojitët një mekanizëm i fortë tregtar, industrial dhe ekonomik i cili parasegjithash do të bazohej në ligjin e vlerës (vlerave) dhe kapitalit, dhe i cili njëherë e përgjithëmonë i ka përmbysur ose shkatërruar tendencat dhe fenomenët e njohura skllavopronare ose feudaliste, duke e bashkuar botën në një njësi (bashkësi) tregtare, industriale dhe ekonomike. 

Do shtuar në fund se, që nga ngritja dhe themelimi i ish Jugosllavisë së Pashiqit, Karaxhorgjeviçit, Stojadinoviçit, Rankoviçit etj. Përkatësisht, gjatë periudhës së njohur kohore 1914-1918, dhe 1918-1945-199O etj...nepër burgjet ose kazamët e ndryshme serbiane, e kanë gjetur vdekjën afro 1OO mijë shqiptarë autokton ose etnik në Kosovë dhe në hapësira të tjera të ish Jugosllavisë.", siç do shkruante kështu kohë ose vite me parë edhe e përditshmja prestigjioze dhe autoritative gjermane " Die Welt" e Berlinit.

Dhe, kjo, akoma pa ia filluar lufta dhe masakrat e egra të soldateskës dhe falangave të egra serbo-çetnike kundër popullatës se pambrojtur shqiptare (kryesisht gra, pleq dhe femijë) gjatë luftës së fundit në Kosovë!

Thuhët se nga dhuna, terrori dhe masakrat e egra të atij vargu të zgjatur shovenësh dhe animalësh të tërbuar prej serbo-çetnik, e kanë gjetur vdekjën, gjegjësisht, janë vrarë, zhdukur dhe masakruar me tepër se 2O mijë qytetar shqiptar. Ndërkaq, nuk dihet për fatin e mijëra qytetarëve të tjerë shqiptar të zhdukur pa gjurmë që nga koha e luftës dhe pasluftës në Kosovë. 

Ndonëse, nepër filma, kinema, në riadio-televizion, nepër gazeta të ndryshme, libra, romane ose litëratura të stisura dhe kamufluara socrealiste , proletare, kominterniste, informbiroiste, internacionaliste, komunopansllaviste dhe të tjera; na ka rastisur të shohim, dëgjojmë dhe lëxojme shpesh mbi "epikën" dhe "heroikën e pashoqe" të "partizanëve" të Titos, Stalinit dhe komandantëve ose komesarëve të tjerë politik ose ushtarak -kundër ushtrise së fuqishme gjermane tè Fühterit (Dritë Pastë!) dhe asaj italiane të Benito Musolinit ose forcave të tjera aleate në kuader të " Paktit të Çeliktë" - gjatë Luftës së Dyte Botërore. 

Madje, edhe për shumë gjepura, genjeshtra, spekulime (mashtrime) ose brroçkulla të ngjashme dogmatike dhe tepër lajkatare ose demagogjike nga aparati i njohur mashtrues ose propagandistik i sistemëve (regjimëve) të dikurshme diktatoriale dhe komunopansllaviste në Beograd, Moskë, Tiranë etj.

Në këtë kontekst të mesipërm agjitues ose propagandistik, të njohura gjithashtu janë edhe praktikat dhe teoritë e ndryshme luftarake ose ushtarake, gjegjësisht, doktrinat, teoritë dhe karaktersitikat e njohura të luftërave të ndryshme politike, ushtarake, speciale, subverzive, diverzive, psikologjike, propagandistike, ideologjike etj. Duke menduar dhe reflektuar për pak çaste në " konceptët", teoritë , praktikat ose "doktrinat" (indoktrinat)  e ndryshme politike, ushtarake, ideologjike dhe të tjera të Stalinit, Hrushçovit, Brezhnjevit, Kulikovit, Zhukovit, Justinovit, Sokolovit, Jazovit, Andropovit, Titos, Rankovicit, Pijades, Kardelit, Raif Dizdareviçit, Kadijeviçit, Ljubiçiçit, Dollancit, Mamulles etj. Kur "partizanët e tyre -fitonin gjithëmonë kundër gjermanëve"!!!

Por...

Siç dihet, sulmi (marëshimi) ose ofenziva e përgjithshme e ushtrisë së fuqishme gjermane kunder ish Jugosllavisë, do të fillonte me rastin e bombardimëve masive të Beogradit nga ana e forcave ajrore dhe atyre artilerike të Reichsverit të fuqishëm gjerman dhe forcave të tjera aleate, me 4 prill te vitit 1941. Duke shënuar në këtë menyrë edhe fiiilimin e fundit, respektivisht, nënshtrimin dhe kapitullimin e të të ashtuquajtures "armatës partizane" të Titos etj.- përballë makinerisë së fuqishme ushtarake të Gjermanisë brenda një periudhe të shkurtër ose rekorde e cila do zgjasi vetëm njëmbëdhjetë ( 11 ) ditë. Asnjë ditë me shumë. Kështu me 9 prill të vitit të lartëpërmendur 1941, nga forcat e fuqishme gjermane do të pushtohen Nishi dhe Shkupi, me 1O prill Zagrebi, me 12 prill Lubjana, me 13 prill Beogradi, me 14 prill Sarajeva, me 17 prill Dubrovniku dhe kështu me radhë...Në duart e ushtrisë së fuqishme gjermane, njëra pas tjetrës do bien si kulla prej letre dhe do pushtohen qytetët, vendbanimet ose hapësirat e tëra (të përgjithshme) të Jugosllavisë së dikurshme. 

Në këtë frymë të përgjithshme nënshtruse dhe kapitulluese, me 17 prill të vitit 1941, A. Cincar - Markoviç dhe gjenerali serb, R. Jankoviç, si të deleguar ose të autorizuar të posaçëm dhe të plotfuqishëm të ushtrisë (armatës) dhe pushtetit të atëhershëm jugosllav, në Shtabin e Përgjithshëm Komandues të Ushtrisë së Dytë Gjermane, asokohe do e nënshkruajnë kapitullimin e përgjithshëm dhe të pakusht të Jugosllavisë.

Në këtë prizëm, udhëheqësi i atëhershëm popullist ose nacionalist i Kroacisë, Ante Paveliç me ndihmën e "Reichut të Tretë Gjerman" si dhe regjimit të Musolinit, do e ngritë dhe themelioi "shtetin e pavarur kroat ( lëxo: Neovisna Drzhava Hrvatske- NDH) me seli ne Zagreb, të cilit dikur me vonë do i bashkangjitët edhe një pjesë e konsiderueshme e Herceg Bosnjës, Dalmacisë, Istrias ( Istrës), Trogirit, Zagorjes, Mexhimurjes, Sllavonisë, Naranjes, Vojvodinës etj. Kroacia ishte deri nè Zemun ose Novi Beograd.

Mos të flasim kësaj radhe mbi depërtimet dhe marëshimët e fuqishme dhe truimfale të soldateskës (ushtrisë) së fuqishme gjermane pothuajse në të gjitha hapësirat, teritoret, vendbanimet ose qytetët me të rëndësishme ose kryesore të ish Bashkimit Sovjetik- gjatë Luftës së Botërore. Respektivisht, për kapitullimin dhe dezertimet masivë të ushtrisë së kuqe rusosovjetike- përballë makinerisë së njohur luftarake ose ushtarake të Gjermanisë, pothuajse në të gjitha fushat ose frontët e mundshme të luftës. Kjo, deri me ardhjen në ndihmë të forcave të njohura të "koalicionit të madh antihitlerian" ( kryesisht forcave anglo-amerikane) të cilat asokohe i shpëtuan rusët të tjerët nga pushtimi dhe invazioni total i soldateskës së fuqishme gjermane.

Gjermanët dhe italianët dikur (1939-1945)-e ndihmuan edhe ngritjen ose themelimin e Shqipërisë Natyrale dhe Etnike.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat