Josep Borell dhe Miroslav Lajçak nuk kanë as një grimcë kapaciteti moral, njerëzor dhe diplomatik karshi Kosovës viktimë e agresionit gjenocidal që e kreu Serbia kriminale në vitet 1998/99.
Kata dy diplomatë të BE-së në dialogun Kosovë -Serbi e turpëruan veten, i turpëruan shtetet e tyre, e turpëruan Bashkimin Evropian dhe demokracinë botërore.
Po t’u bëjmë një analizë qëndrimeve të derisotme të Joseph Borell dhe Miroslav Lajçak ndaj dialogut Kosovë-Serbi, shihet qartë aktiviteti i këtyre të dyve në dëm të Kosovës dhe në favor të Serbisë kriminale dhe të depërtimit të influencës së Rusisë dhe të Kinës në Kosovë dhe në Ballkan.
Çështja e Kosovës është e pastër si loti, sepse Kosova e kërkon të drejtën dhe të vërtetën e saj, ndërsa Serbia kriminale e mbron krimin dhe kërkon të rikthehet në Kosovë.
Joseph Borell, kryediplomati i BE-së, pas takimit në Bruksesdl me kryeministrin albin Kurti dhe me delegacionin e Qeverisë së Kosovës për Stabilizim dhe Asocim, në konfererncën me mediat, më datë 7 dhjetor 2021, deklaroi se, “ BE-ja nuk mund t’i kryejë punët e Kosovës, dhe kërkoi angazhim në dialogun me Serbinë, duke përmendur sërish detyrimin e zbatimit të të gjitha marrëveshjeve të arritura deri tash”.
O Josep Borell, o Miroslav Lajçak, ju të dy jeni caktuar në kohën e gabuar, në vendin e gabuar dhe në misionin e gabuar, dhe se me ju të dy kurrën e kurrës nuk mund të ketë marrëveshje finale të drejtë Kosovë-Serbi.
Po jua përsëris argumentet e mia të botuara kohë më parë në një letër publike dretuar për ju të dy.
Pasi t’i lexoni këto argumente, vëjani gishtin kokës dhe mendoni si do të silleshit ndaj Serbisë kriminale, po qe se Serbia t’i kishte kryer këto krime makabëre ndaj familjes tuaj, farefisit tuaj apo ndaj popullit tuaj.
Serbia kriminale në këtë agresion gjenocidal urdhëroi ushtrinë, paramilitarët dhe policët e Serbisë që të kryejnë më shumë se 13 mijë vrasje e masakra ndaj shqiptarëve autoktonë e të pafajshëm në Kosovë, në mesin e tyre edhe ndaj fëmijëve duke pi qumësht në gjoksin e nënës. Serbia kriminale, mijëra e mijëra shqiptarë të vrarë e të masakruar në Kosovë, i transportoi në Serbi ku i varrosi në varreza masive, për t’i mbuluar gjurmët e krimit. Serbia kriminale, mijëra e mijëra shqiptarë të vrarë e të masakruar në Kosovë, i transportoi në Serbi ku i dogji në mënyrën më mizore në hekuranat në Serbi, për t’i fshehur Serbia gjurmët e krimeve. Dhunoi në mënyrën më makabre 20 mijë femra autoktone të pafajshme shqiptare. Rrëmbeu nga shtëpitë shqiptare në Kosovë 1643 shqiptarë autoktonë e të pafajshëm të të gjitha moshave e gjinive, fati i të cilëve ende nuk është zbardhur. E bëri shkrumb e hi Kosovën dhe detyroi më shumë se 1 milion shqiptarë autoktonë të Kosovës që të marrin rrugën e eksodit.
Për të gjitha këto krime, dhunime e dëbime të shqiptarëve autoktonë e të pafajshëm shqiptarë në Kosovë, Serbia kriminale nuk u kritikua për asgjë dhe nuk u kushtëzua me asgjë nga faktori ndërkombëtar. Serbia kriminale nuk u detyrua që t’i nxjerr para drejtësisë as kriminelët e Serbisëë për krimet e kryera në Kosovë.
O Joseph borell, o Miroslav Lajçak, nuk Ju dëgjuam ta kritikoni Serbinë për manipulimin që Serbia kriminale po bën me pakicën serbe në Veri në Kosovë, për grupet kriminale serbe, për krimin e organizuar dhe për kontrabandën në Veri të Kosovës që mbështeten nga Serbia kriminale. Nuk Ju dëgjuam ta kritikoni Serbinë kriminale për kolonitë serbe që po i ndërton në Veri të Kosovës me ndihmën financiare të Rusisë dhe të Kinës, ku në banesa të reja e të mobiluara vendosën serbë të cilët asnjëherë më parë nuk kanë jetuar në Kosovë.
Pakica serbe në Kosovë mbi bazën e Kushtëtutës së Kosovës i gëzon të drejtat dhe liritë e njeriut më shumë se çdo pakicë tjetër në botë.
Insistimi i Juaj që të zbatohen të gjitha marrëveshjet e arritura derisot në Bruksel edhe pse ato janë arritur me diktatin e Ketrin eshton, Frederika Mogherini dhe Johanes Hahn, dhe janë nënshkruar nga tradhtarët e Kosovës Hashim Thaçi, Isa Mustafa dhe Edita Tahiri, siç është marrëveshja për themelimin e Asociacionit të komunave më shumicë serbe, që don të thotë boshnjakëzim të Kosovës, për Kosovën janë të papranueshme.
Edhe kishat, manastiret dhe patriarkanat në Kosovë fillimisht kanë qenë objekte kulti të krishtera shqiptare, të ndërtuara në tokën shqiptare, nga shqiptarët dhe të ruajtura e të mbrojtura nga shqiptarët.
Serbia kriminale, pas pushtimit të Kosovës, këto kisha, manastire dhe patriarkana i ka përvetësuar duke ua ndryshuuar edhe pamjen. Për këtë si fakte egzi\stojnë shumë fotografi ku shifen si janë dukur këto kisha, manastire dhe patriarkana para se Serbia kriminale ta okupojë Kosovën.
Përpjekjet e Serbisëë kriminale që këto kisha, manastire dhe patriarkana t’i administrojë nga Beogradi, bëhen me të vetmin qëllim që nëpërmjet këtyre objektëve kulti, Serbisë kriminale të ketë ndikim direkt dhe t’i shfrytëzojë për qëllime destabilizimi në Kosovë. Këto objekte kulti në Kosovë nuk mund t’i ruajë e mbrojë askush më mirë se vetë Kosova.
Serbët dhe Serbia janë ardhacakë në Ballkan në shekullin e 6-të nga Karpatet te Rusia, dhe se Serbia kufijtë e saj i ka shtrirë duke i vrarë, masakruar e dëbuar shqiptarët autoktonë që kanë jetuar gjer përtej Nishi.
Këtë më së miri e dëshmon kjo Hartë e Enciklopedisë Ruse e vitit 1817, ku shihet sa e vogël ka qenë Serbia në ato vite që janë shënuar në brendësi të kësaj harte.
Serbia kriminale me shekuj ka kryer gjenocide ndaj shqiptarëve autoktonë e të pafajshëm për t’i zgjeruar kufijtë e saj në trojet shqiptare.
Këtë e dëshmon më së miri edhe Leo Freudlich, shkrimtari hebre austriak në librin e tij “Golgota Shqiptare” të viteve 1912/13.
Fakte tronditëse të gjenocidit serb: Femrat shqiptare përdhunoheshin, mbuloheshin me kashtë dhe digjeshin të gjalla.
Leo Freundlich, është hebreu austriak qe botoi librin Golgota Shqiptare, libër qe protestonte kundër zhdukjes masive të shqiptarëve nga serbët në vitet 1912-1913, e njejta ushtri vrau mbi gjysem milion shqiptare.
Libri i tij “Akuza që ulërijnë” eshte dëshmia e parë për shfarosjen kolektive të një populli evropian para atij Hebraik. Mbi 250 mijë shqiptarë të masakruar vetëm në veriun etnik të Shqipërisë gjatë vjeshtës e vitit 1912.
Shkrimtari hebre Leo Freundlich me banim në Vjenë, është njëri ndër intelektualët e pakët që mbajti koleksionin e të gjitha gazetave të mëdha të kohës që tregonin mbi shfarosjen e së paku një gjysëm milioni shqiptarëve nga serbët në vitet 1912-1913.
“Me qindra e mijëra kufoma të masakruara notonin në rrjedhat e lumenjve. Ata që mundin t’i shpëtonin sëmundjeve, urisë, plumbave të pushkëve të këmbësorisë dhe gjyleve të artilerisë serbe, grumbulloheshin në vende të caktuara dhe u jepej nga një plumb kokës. Më zi e pësonin ato që fshiheshin në shtëpitë e tyre.
Pas kontrolleve të imta që bëheshin për plaçkitje dhe florinj, gjendeshin lehtë dhe thereshin si berrat. Torturat më të mëdha i pësonin gratë shqiptare, të cilat përdhunoheshin, lidheshin më pas, bëheshin kapicë, mbuloheshin me kashtë dhe digjeshin të gjalla.
Në rast se ata ishin shtatzëna, ju çahej barku me bajonetë dhe pasi u nxirrej fëmija nga barku e vendosnin në majë të bajonetës apo të hunjve.
Pas masakrimit serbët pinin verë, këndonin dhe hidhnin valle. Kishte raste që ata gjatë therjes mbildhnin gjakun në kupa dhe e hapnin gostinë me të”. – kështu i përshkruante maskrat mizore serbe ndaj shqiptarëve, Leo Freundlich në librin: Albanienes Golgotha, Ëien, 1913 (“Golgota shqiptare, Vjenë 1913”) të kryera nga mesi i tetorit 1912 (kur filloj lufta e parë ballkanike) deri në mars 1913. Më 12 nëntor të 1912-ës, gazeta “Daily Chronicle” (Kronika ditore) kishte raportuar se masakrimi i mijëra shqiptarëve i kryer nga serbët ishte fakt i pamohueshëm.
Afër Shkupit – 2000 shqiptarë myslimanë dhe 5000 të tjerë jo larg Prizrenit u masakruan. Shumë fshatrave u ishte dhënë flaka dhe banorët e tyre ishin masakruar. Kur shtëpitë ishin kontrolluar për armë, shqiptarët vriteshin në mënyrën më të thjesht, edhe pse kurrfarë arme nuk kishin gjetur në shtëpitë e tyre. Serbët bënë të qartë se shqiptarët myslimanë duhet zhdukur dhe çrrënjosur. Ata pohonin se kjo është mënyra më efektive për ta qetësuar vendin.” (Leo Freundlich, Albanienes Golgotha, Ëien, 1913, f. 8-9).
Në një artikull të publikuar në “Crusading”, profesori Shiman (Schiemann), konstaton se “serbët janë duke bërë një luftë gjenocidi kundër shqiptarëve. Ata duan që ta shfarosin tërë kombin – me rrënjë dhe degë”. (L.Freundlich, po aty) Një mjek rumun, dr.Leonte, më 6 janar 1913 kishte raportuar në “Adeverul” të Bukureshtit se mizoritë të cilat i kishte bërë armata serbe mbi shqiptarët e të cilat i kishte parë vetë, kishin qenë shumë më të trishtueshme sesa mund t’i imagjinojë ndonjë njeri. Dr.Leonte në një përshkrim të dëbimit të qindra shqiptarëve të zënë robë, shkruan:
“…këta njerëz të shkretë duke ecur rrugëve nga rraskapitja, uria dhe etja rrëzoheshin për tokë, kurse ushtarët serbë në ato çaste ua ngulnin bajonetat në fyt duke shkuar currili i gjakut dhe duke mbetur përplot kufoma të tyre të pavarrosur rrugëve. Edhe fushat, ishin mbulur me kufoma të trupave të vrarë, duke përfshirë të rinj, gra po edhe fëmijë.”
(Po aty) “Një vajzë shqiptare 15 vjeçare” – shkruan Dr. Leonte – “ishte rrëmbyer dhe ishte dërguar në Kështjellën e Nishit. Ajo ishte e dyshmitë se ka hudhur bomba kundër serbëve, të cilët kishin hyrë në Ferizaj. E gjora vajzë e vogël e cila ishte ngarkuar me krim iu dorëzua ushtarëve serbë në vend se të dërgohej në gjyqin ushtarak. Ushtarët i mëshuan në kafkë me dajak derisa ia thyen kokën grimca – grimca”!
(Po aty) Dr.Leonte, ngjashëm me këto i përshkruan edhe masakrat e bëra nga serbët në Kumanovë, Prizren e gjetiu. Gazeta “Humanite” e Parisit publikoi një shpjegim zyrtar i cili ishte komunikuar në Konsulatën e Selanikut, ku tregon lidhur me mënyrën se si serbët kishin vepruar në Shqipëri – për grabitjet e tyre, shkatërrimet dhe masakrat. Aty vihet në pah shkatërrimi i 31 lokaliteteve shqiptare, plaçkitja e të gjitha lokaliteteve në rajonin e Kratovës dhe Koçanit si dhe djegjjen dhe vrasjen e popullatës shqiptare. Në këtë kronikë, gazeta shkruan, se në “Rajonin e Kavadarcit (Kavadar), nga gjithsej 98 fshatra, u dogjën dhe u shkatërruan 34 prej tyre… ndërkaq në Drenovë, të gjithë banorët ishin vrarë. Midis këtij vendi dhe Palikurës ishin zbuluar me radhë shumë varreza, ku dukeshin prej disave kokat e nxjerra jashtë. Të fundit ishin varret e martirëve të cilët ishin varrosur për së gjalli.” (L.Freundlich, po aty) etj.
Të nderuar Gabriel Escobar, Joseph Borell dhe Miroslav Ljaçak, për ta kuptuar se gjënocidet e Serbisëë kriminale ndaj shqiptarëve autoktonë ndër shekuj e kanë patur egërsinë e njejtë, po Jua pezentoj edhe disa copëza të vogla nga rrëfimet autentike të përshkruara në librin me titull “ Rrëfimet e femrave të dhunuara gjatë luftës në Kosovë” (1998/99) i autores kosovare Luljeta Selimi: “ Ma pushkatuan nënën e vëllanë, kurse mua më dhunuan dhe trupin tim e masakruan për së gjalli me cigare”. Një nga mjeket deklaron se,”Vajzës së dhunuar i ishte shqyer mitra dhe se në organet gjenitale i kishin futur rërë, këmbët e gërvishtura dhe mes dy gjinjëve me majën e thikës kishte të vizatuar kryqin serb”. Ose rrëfimet e tjera,” Fëmijët vajtonin mbi trupin e përgjakur të babait të tyre të vrarë, e mua më çnderonin vetëm disa metra larg tij”, ” Pasi ma vranë djalin, mua më çnderuan disa ditë me radhë”, “Djalit dy vjeçar ia prenë veshin dhe tre gishtërinj, e pastaj më dhunuan”, “Cigaren e ndezur e fgjinjtë e mi”, “ Më dhunuan dhe me thikë shkruan fjalë mbi trupin tim”, “Më detyronin t’i shiqoja femrat që po i dhunonin me radhë”, “Pasi më dhunuan, m’i hoqën thonjtë me dana”, “Motrën e mbytën me kundak të pushkës”, “14- vjeçarja u dhunua në borë”, “Pasi e dhunuan 13-vjeçaren e hudhën në pus”, “Më çnderuan para syve të babait dhe nënës”, “Në muajin e tetë të shtatzanisë më përdhunoi para vjehrës dhe burrit, e pastaj më goditi në gjoks e në bark dhe linda fëminë e vdekur”, “ Më dhunuan dhe në krah ma vizatuan kryqin serb”, “Pasi i çnderuan tri vajza, ua prenë organet gjenitale…”
Të nderuar Gabriel Escobar, Joseph Borell dhe Miroslav LajçAK, lexojeni me vemëndje edhe këtë dëshmi trishtuese argumentuese për krimet e Serbisëë në Kosovë.
Sheradin Berisha, në ËEB faqen e “Bota Sot”, më datë 26 prill 2021, në rubrikën Opinione, botoi shkrimin e tij tmerrues me titull “ Gjenocidi i pandëshkuar”. Në këtë shkrim të tij të shoqëruar edhe me 9 fotografi, shkruan se: “Pas përfundimit të luftës në qershor 1999 gjurmët e krimit serb u gjetën kudo në vendbanimet e Kosovës. Shqipatët e shpërngulur kur janë kthyer në shtëpitë e tyre kanë gjetur qindra dokumente edhe fotografi ku shihen kriminelët serbë , duke buzëqeshur me armë në dorë përpara shtëpive që i kishte kapur zjarri duke i plaçkitur shtëpitë e shqiptarëve. Edhe trupat e NATO-së ( KFOR-it) gjatë dislokimit të tyre në Kosovë kanë gjetur dhjetëra varreza masive dhe objekte publike e private, në të cilat janë torturuar e vrarë mizorisht shqiptarët. Me këtë rast po e vë në spikamë zbulimin e një qendre serbe të krimit në Prishtinë të zbular nga KFOR-i anglez. Njësitë parashutiste të KFOR-it anglez gjatë kontrollit të objteve publike e private , në një ndërtesë disa katëshe kanë gjetur dhoma, ku forcat kriminale serbe kanë kryer tortura e pastaj kanë ekzekutuar mizorisht qindra shqiptarë.
Në këto dhoma torturimi janë gjetur shpata të gjata, thika e maska të zeza, e sende tjera metali, shufra e boksa metali, shkopinj të thyer bejsboli, drogë e shiringa, litarë të përgjakur për ngulfatje, krevatë ku shqiptarët e lidhur këmbë e duar janë mbytur. Mbi një tavolinë është gjetur një motorsharrë me shenja gjaku, që tregon se aty janë prerë koka dhë gjymtyrë të shqiptarëve. Në një dhomë tjetër është gjetur edhe një akumolator që është përdorur për mbytje me elektroshok. Janë gjetur edhe shumë fotografi të fëmijëve shqiptarë të evidentuar me numra, ngjashëm siç kishte vepruar Hitleri në Luftën e Dytë Botërore në llogoret e vdekjes. Në dhomat e krimit janë gjetur edhe shunë uniforma të policisë serbe, armë dhe arka me municion dhe një inventar me qindra dokumente (dosje), që dëshmojnë qartë krimin montruoz të kryer në këtë objekt të regjimit kriminal të Millosheviqit. Pas zbulimit këtë qendër të krimit për herë të parë e ka vizituar ekipi i prokurorëve dhe hetuesve të Hagës, i cili i ka mbledhur dhe evidentuar të gjitha provat e gjetura aty. Tani po pyes, ku përfunduan këto dëshmi të tmerrshme nga Tribunali i Hagës ?! Pas 21 vitesh nga përfundimi i luftës, askush nga kryerësit e këtij krimi të pashembullt në historinë njerëzore nuk është arrestuar apo nxjerrë para drejtësisë ?!
As policia, as prokuroria , as gjyqtarët e UNMIK-ut (1999- 2008).
As ato të EULEX-it 2008, shkruan mes tjerash në shkrimin e tij Sheradin Berisha.
Në Kosovë ekzistojnë mijëra dëshmi të këtilla të masakrave serbe të shkruara dhe të inçizuara .
