Pas zgjedhjeve parlamentare, konstituimi i Kuvendit dhe formimi i Qeverisë janë procese kyçe për funksionimin e institucioneve në Kosovë. Në këtë fazë, Presidentja e Kosovës, si një figurë unifikuese, organizon takime konsultative me liderët e partive politike. Megjithatë, në realitetin politik të Kosovës, këto takime janë të ngarkuara me sfida që mund të minojnë mundësinë e një marrëveshjeje konkrete.
Një prej arsyeve kryesore për këtë dështim të mundshëm është mungesa e vullnetit të sinqertë për të arritur kompromise. Shumica e partive janë të ngulura në pozita të ngurta dhe nuk kanë dëshirë të bëjnë lëshime që do të mundësonin arritjen e një marrëveshjeje për kryetarin e Kuvendit dhe për krijimin e shumicës parlamentare. Ky qendrim pasqyron një taktikë për të siguruar stabilitet afatshkurtër, por jo për të garantuar një proces institucional të qëndrueshëm.
Një tjetër pengesë është polarizimi i thellë politik dhe mungesa e besimit mes liderëve të partive. Ky ndasi ideologjike dhe perceptimi i rivalitetit ka bërë që liderët të mos shohin njëri-tjetrin si partnerë, por si kundërshtarë të pakompromis, duke e bërë të vështirë gjetjen e një konsensusi.
Roli i Presidentes në këtë proces është i kufizuar. Ajo mund të inicojë takime, por nuk ka mundësi formale për të detyruar partitë të arrijnë një marrëveshje. Takimet e saj janë më shumë një mundësi për të krijuar një fasadë dialogu, pa sjellë zgjidhje konkrete.
Në këtë situatë, disa parti mund të shpresojnë se bllokimi i procesit do t’u sjellë përfitime politike, duke fajësuar kundërshtarët për paaftësinë për të formuar institucione funksionale. Kjo strategji mund të çojë në një ngërç të qëllimshëm, ku asnjëra palë nuk është e gatshme për të bërë lëshime.
Mungesa e ndërmjetësimit të jashtëm është gjithashtu një faktor që i pengon liderët vendorë të arrijnë një marrëveshje. Pa një ndihmë të drejtpërdrejtë nga ndërkombëtarët, proceset e brendshme janë të ngadalshme dhe të bllokuara.
Në këtë klimë politike të polarizuar dhe të fragmentuar, ku interesat e ngushta partiake dominojnë mbi ato institucionale, takimet e Presidentes me liderët e partive pritet të mos sjellin rezultate konkrete. Vetëm një ndryshim i papritur në ekuilibrat politikë ose një presion i fortë publik mund të hapin mundësinë për zgjidhjen e ngërçit aktual.
