Guri shndërrohet në zog
E lulëkuqet gurëzohen
Mbi ëndrrat e lehta rrugësh dredharake
Qyqja nis të kukasë
As e frikëson terrin
As ujkun tiran
E ai në bjeshkë ulurin
Nga reja zogu i zi ndjell kob
Guri gurin e shemb
Hijenat afrohen
Ta pijnë gjakun tim e gazin tënd
Guri vuan nga ndryshku i blertë i barërave
Nën të do të shtrihemi
Nën plumbin e rëndë të furtunës
Lulëkuqet veniten, por s'treten
Në qetësinë e ëndrrës së tokës
Në hapësirën e hidhur, të trishtë
Dua të të thërras
Që t'ma dëgjosh zërin në hapësirën e gjerë
Derisa në ty të këndojë zogu i gurëzuar
Dhe mbi shtizat e larta të çative
Midis hijes së bukur të kohës që po vjen
